Wir kennen uns aus Dénia. Heute Nacht ist mir eingefallen... Ich hatte vor Jahren einen Unfall mit dem Fahrrad und bin auf den Rücken gefallen. Wie kommst Du darauf? Gruss Gaby |
|
Lieve Latifa! Ja, dromen kun je verwezenlijken, vertrouwen en geloven in je eigen kunnen, dat brengt je het verst! Het afgelopen jaar heb ik veel moeten vertrouwen, op jou woorden op de kaarten, maar had altijd eerst bewijs nodig om het te kunnen geloven. Nu is mijn bewijs wel geleverd en mag ik echt gaan vertrouwen op het leven! Echt alles wat is voorspeld is naar me toe gekomen, onbegrijpelijk hoe jij de plaats van mijn nieuwe baan kon vertellen! Dat geeft me vertrouwen, het vertrouwen dat het met mij wel goed komt. Maar toch, blijft er een stemmetje dat probeert mij naar beneden te halen, dat mij laat terugvallen in mijn gedachtenpatroon, dan word ik weer onzeker of ik het allemaal wel kan. Maar ik heb genoeg bewijs dat dat niet nodig is, dus elke keer zal ik tegen dat stemmetje zeggen > Nee, ik heb het bewezen, samen met Latifa en samen met mijn Engeltjes ![]() Ik moet je niet bellen voor advies, nee ik moet vertrouwen en nu heb ik de handvaten gekregen om daar de komende tijd mee aan de slag te gaan. Te vertrouwen in mezelf en er gewoon voor te gaan, niet geschoten is altijd mis! Ik ga ervoor, maar het is moeilijk, het blijft moeilijk, toch... het bewijs is er, nu ik nog \'nu mag ik gaan vertrouwen\', dat wordt mijn nieuwe doel, een levensdoel! Bedankt lieve latifa en tot snel, want jou heb ik nodig om toch mijn onzekere karakter weer te boven te komen. Liefs, Paulien |
|
Als interim-museumdirecteur kom ik handen tekort in mijn drukke baan. Posttraumatische dystrofie na een polsbreuk kwam dus heel slecht uit. Een heftig en pijnlijk beeld waar de medische wetenschap geen afdoende behandeling voor heeft. Het zou minstens een jaar duren, ik moest stoppen met werken, kon niet autorijden, had last van zwelling en veel pijn en ongemak. Na 2 behandelingen binnen een maand van Latifa kan ik weer nagenoeg alles en staan de revalidatiearts en de fysiotherapeut versteld van dit plotselinge en snelle herstel! In het verleden heb je ons al fantastisch geholpen met relationele kwesties, gezondheidsproblemen van de kinderen en nu dit weer. Latifa: mensen zoals jij zijn een wonder en zouden zonder meer vergoed moeten worden door het ziekenfonds. Zolang dat nog niet zo is, zouden mensen niet moeten aarzelen om naar je toe te gaan, je gezondheid is zoveel waard! Dank je wel voor alles wat je voor mij hebt gedaan, liefs, Carolien |
|
Ik ben erg blij dat ik de pijn in mijn rug kwijt ben dank je Latifa . Dat was me veel waard. Ik kan weer sporten! | |
Toch weer even mijn gevoel laten spreken ook al zien we elkaar regelmatig. Het is altijd weer bijzonder om met je in gesprek te mogen zijn jouw wijsheid en jouw inzicht brengt mij verder daar waar ik wezen mag op mijn pad wat voor me ligt en waar ik mag zijn voor verdere ontwikkeling bedankt voor alles wat je al gedaan hebt voor mij het is zeer leerzaam en waardevol. Een warme groet vanuit het licht, Mientje |
|
Lieve Latifa Bij elke behandeling ben ik warm onthaald, het is vertrouwd, ik word verwend, het is een feestje, zelfs als je de knopen uit mijn spieren duwt. Ik kan mijn handen dichtknijpen met jou. Letterlijk. Mijn met vocht gevulde gewrichten zijn weer buigzaam. De gewrichtsbanden worden na elk bezoek sterker en houden de gewrichten weer beter op hun plek. Het kleingeld kan ik weer in mijn knuist vast houden. Mijn handen kunnen de stof weer in hun gewenste vorm plooien. Op de fiets slaat de euforie soms toe, er is weer de macht en de kracht om stevig tegen de wind in te trappen. Soms vergeet ik dat ik er nog niet helemaal ben en dat ik niet moet overdrijven. Wat heb ik die gewone gezondheid gemist. Wat ben ik blij dat jij wel wat aan die klachten kon doen waar de artsen alleen maar diclofenac weten voor te schrijven en me meewarig na kijken als ik hun behandelkamer uitloop. Met jou is de zin en energie terug in mijn lijf en in mij. Etje |
|
Lieve Latifa, Zondag 13 februari ontmoette ik je \'toevallig\'. Ik wist meteen dat ik je wilde spreken, maar was nog een beetje onzeker. Dat veranderde snel toen ik eenmaal bij je aan tafel zat en we in gesprek raakten. Je vertelde me dat ik nog niet genoeg op mijn intuïtie durfde te vertrouwen, maar dat wel mocht doen, moest doen zelfs. Mijn eigen gevoelens serieus nemen, heel goed voelen wat en wie er bij me passen. VERTROUWEN. Dat woord kwam meteen naar voren. En dat is ook precies waar ik mee worstel. Na al heel veel jaren aan mezelf gewerkt te hebben ben ik meer in balans, weet ik beter wie ik ben en wat ik wil, kan ik van dingen genieten. Maar soms kan ik nog zo twijfelen of ik wat ik voel echt is, terecht, een basis voor een keuze is. Zie ik het wel goed? Ben ik niet overgevoelig? Overdrijf ik niet? Het was zo fijn dat je dit meteen bij me herkende, de vinger op de zere plek legde en me dingen vertelde die me in mijn vertrouwen sterkten. Je liet me 2 kaarten trekken. Natuurlijk twijfelde ik of ik dat wel kon, de juiste kaart trekken. En ook dacht ik even: hm, kaarten, geloof ik daar in? Maar op het moment dat hij werd omgedraaid en je me erover vertelde wist ik dat het goed was. Met alles wat we bespraken werd er meer helder, vielen er stukjes op zijn plaats. Dankzij deze mooie ontmoeting weet ik nog zekerder dat ik op de goede weg ben en dat niets of niemand me er nog van kan weerhouden om door te gaan. Hoe zwaar de testen ook nog mogen zijn. Het is een fijn idee te weten dat je me steunt en ik altijd bij je terecht kan. Dank je wel voor wie je bent!! Veel liefs, Sandra |
|
<< vorige | volgende >> |